چند سال پات موندم خسته میشدم از اخلاقت ولی بات موندم کنار اخمات موندم به اعتماد حرفات موندم یه روزی رفتی و بر نگشتی من پات موندم با دروغات موندم کنار دوستات موندم هفت روز هفته رو قهری با قهرات موندم از تو چشمات خوندم گفتی زیاد بات موندم برو عیب نداره من جای دوتامون موندم چی شد رفتی اونجایی که به سودت بود اینا از عقده و کمبودت بود واسه با من بودن زودت بود آه چی شد مگه نگفتی که عشق من وجودت بود پشت من بد میگی اینم تو خونت بود من کی بودم یادته اونی که مجنونت بود اون که جونش بسته به جونت بود اونی که هرچی بهش بد کردی بخاطر سادگی ممنونت بود نشنیدی داد میزدم نرو نرو نه تو حواست به چمدونت بود چند سال پات موندم خسته میشدم از اخلاقت ولی بات موندم کنار اخمات موندم به اعتماد حرفات موندم یه روزی رفتی و بر نگشتی من پات موندم با دروغات موندم کنار دوستات موندم هفت روز هفته رو قهری با قهرات موندم از تو چشمات خوندم گفتی زیاد بات موندم برو عیب نداره من جای دوتامون موندم